દૃષ્ટિ દ્રષ્ટિમાં ફર્ક છે પ્રીત પ્રત્યે,
એક ઈચ્છા, ને શંકા થઈ વિત્યે.
હૈયામાં હાય ને બળતરા ખોટથી,
દાવો કરી અણિશુદ્ધતાનો મનથી.
જીવવું હતું એક અદ્વિતીય મ્હોરથી,
બંધ દરવાજે શું થયું તે ન કહ્યું ડરથી.
તરી જવો હતો ભવસાગર વિશ્વાસે,
ત્યાં તો ભવર આવ્યું વિટળાયું તમસે.
તમાસો બની ગયો, પ્રેમનો અહંકાર,
સાચું ખોટું તો પેલો ઈશ જ જાણકાર.
પાછું વળી જોવું ન ગમ્યું આ દિલને,
થીજી ગયો વિશ્વાસ, પ્રેમ તણો વળીને.
ઐશ્વર્ય હતું મનમાં એ પ્રીતનું માનીને,
‘શ્રી’ માં હતું તેજ પવિત્રતાનું તું જાણીલે.